First Post

بنام خدا
امروز ، بعد از 14 روز که رسیدم استکهلم ، می خواهم شروع کنم به نوشتن مطالبی و اگر خدا بخواهد بعدا هم ادامه اش می دهم . با اینکه این سفر خیلی عادی رخ داد و من تقریبا از سه ماه قبل برایش برنامه ریزی می کردم ، ولی هنوز هم شرایط بسیار استثنایی داره که بعضی وقت ها تعجب می کنم ... هدف ما از آمدن به اینجا استفاده از یک فرصت مطالعاتی در زمینه بینایی ماشین است که تحت یک برنامه مشترک بین دانشگاه کو-تی-هو (KTH) سوئد و پژوهشگاه دانش های بنیادی ایران انجام می شود . اما برای من این سفر خیلی بیشتر از این حرف ها مهم است. اول که به نوعی اولین تجربه سفر به کشور های اروپایی است . دوم اولین تجربه کاملا مستقل زندگی کردن است . سومی این است تنها نیستم ، با امین با هم هستیم و وقتی در سفر تنها نیستی مسائل خیلی متفاوت می شود. لازم است که همه بتوانند با هم کنار بیایند و ... الحق که به جز چند مورد مشکلی نداشتیم و بیشتر هم به خاطر من بوده است . جدا معتقدم سفر معجزه است . آدم هم خودش را می شناسد و هم دیگران را .
احتمالا نوشتن رو به همین روال ادامه بدهم و سعی می کنم نظرات خودم را همزمان مطرح کنم . بنا بر این است که جاهای زیادی را ببینیم . البته در این 2 هفته نتوانستیم خیلی به سیاحت برویم ولی سعی می کنم از جاهای مختلف هم گزارش بنویسم .
فکر می کنم که در این وبلاگ چه چیز های دیگری می توانم بنویسم ، ولی هنوز ایده هایی زیادی لازم است تا به حالت مطلوب نزدیک بشود . بنا بر این لطف کنید و نظرات خود را بگوئید .