اندر باب یک ایه

شب گذشته ایه از قران را می خواندم توجهم را جلب کرد :

و در ميان اهل كتاب، كسانى هستند كه اگر ثروت زيادى به رسم امانت به آنها بسپارى، به تو باز مى‏گردانند; و كسانى هستند كه اگر يك دينار هم به آنان بسپارى، به تو باز نمى‏گردانند; مگر تا زمانى كه بالاى سر آنها ايستاده (و بر آنها مسلط) باشى! اين بخاطر آن است كه مى‏گويند: «ما در برابر اميين ( غير يهود)، مسؤول نيستيم.» و بر خدا دروغ مى‏بندند; در حالى كه مى‏دانند (اين سخن دروغ است). (75)

آرى، كسى كه به پيمان خود وفا كند و پرهيزگارى پيشه نمايد، (خدا او را دوست مى‏دارد; زيرا) خداوند پرهيزگاران را دوست دارد. (76)

كسانى كه پيمان الهى و سوگندهاى خود (به نام مقدس او) را به بهاى ناچيزى مى‏فروشند، آنها بهره‏اى در آخرت نخواهند داشت; و خداوند با آنها سخن نمى‏گويد و به آنان در قيامت نمى‏نگرد و آنها را (از گناه) پاك نمى‏سازد; و عذاب دردناكى براى آنهاست. (77)

 

سوره مبارکه ال عمران

من زیاد در قران مطالعه نکرده ام و نمی خواهم اظهار نظری قطعی در این مورد نمایم ، اما انچه از این ایه برداشت می کنم این است که در قران همه ادیان (و ملیت ها) از نظر حقوقی با مسلمانان (و ایران)  برابرند و مسلمانان (و ایرانیان) اجازه ندارند حق دیگران را به بهانه مسلمان نبودن ضایع کنند .

حال ما می توانیم برای این موضوع دنبال مصادیق مختلف بگردیم :

مصادیقی که ابتدا به ذهن من رسید این ها بود :

1- تقریبا بیشتر نرم افزارهایی که از ان ها استفاده می کنم

2- بیشتر فیلم ها ، موسیقی ها و  کتاب های خارجی که دیدم ،شنیدم  و خواندم

3-فیلم هایی که در تلیویزیون پخش می کنند

این ها اولین چیزهایی است که به ذهنم رسید . می تونیم فکر کنیم